Δημοσιεύθηκε η υπ’ αριθ. 3555/2024 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε ως αόριστη η αγωγή που άσκησε εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια σε βάρος εντολέα μας, με την οποία αιτούνταν να διαρρηχθεί η δικαιοπραξία της συντελεσθείσας μεταβίβασης ακινήτου από την εντολέα μας προς τρίτο πρόσωπο.
Ειδικότερα, η εταιρεία διαχείρισης επικαλέστηκε φερόμενη απαίτηση σε βάρος της εντολέως μας υπό την ιδιότητα της τελευταίας ως εγγυήτριας σε δανειακή σύμβαση (πίστωση με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό) για την οποία είχε εκδοθεί σε βάρος της Διαταγή Πληρωμής, η οποία δεν είχε ωστόσο καταστεί τελεσίδικη.
Σύμφωνα με το άρθρο 939 ΑΚ οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν τη διάρρηξη κάθε απαλλοτρίωσης που έγινε από τον οφειλέτη προς βλάβη τους, εφόσον η υπόλοιπη περιουσία δεν αρκεί για την ικανοποίησή τους. Προϋποτίθεται ότι ο δανειστής έχει απαίτηση κατά του οφειλέτη (στην έννοια αυτή εντάσσεται και ο εγγυητής σε δανειακή σύμβαση), γεννημένη κατά τον χρόνο που ο τελευταίος επιχειρεί την απαλλοτρίωση, με πρόθεση βλάβης του δανειστή συνιστάμενη στην ανεπάρκεια της εναπομείνουσας περιουσίας του οφειλέτη για την ικανοποίηση της αξίωσης του δανειστή.
Στην προκείμενη περίπτωση, κρίθηκε ότι για το ορισμένο της αγωγής ο δανειστής πρέπει κατ’ αρχήν να παραθέσει στην αγωγή του τα επιμέρους χρεοπιστωτικά κονδύλια του αλληλόχρεου λογαριασμού, επισυνάπτοντας τα αντίστοιχα αποσπάσματα από τα εμπορικά του βιβλία από τα οποία και να προκύπτει το κατάλοιπο του λογαριασμού. Την υποχρέωση αυτή δεν υπέχει μόνο στην περίπτωση που ο δανειστής επικαλείται αναγνώριση του καταλοίπου από τον οφειλέτη ή τον εγγυητή ή δεδικασμένο για την εγκυρότητα και το ύψος της απαίτησης μετά την τελεσίδικη επικύρωση της επίμαχης Διαταγής Πληρωμής (είτε με την τελεσίδικη απόρριψη της ανακοπής είτε με την άπρακτη πάροδο των προθεσμιών για άσκηση της ανακοπής).
Το Δικαστήριο κρίνοντας πως τέτοια επίκληση δεν έγινε από την αντίδικο (και σε κάθε περίπτωση δεν προέκυπτε τελεσιδικία της εκδοθείσας διαταγής πληρωμής) κατέληξε στο ότι η τελευταία όφειλε για το ορισμένο της αγωγής να ενσωματώσει στο εισαγωγικό δικόγραφο τις κινήσεις του λογαριασμού από τις οποίες να προκύπτει το κατάλοιπο, η δε παράλειψη αυτή δεν δύναται να θεραπευτεί κατά τη συζήτηση της αγωγής και απέρριψε για τον λόγο αυτό την αγωγή ως αόριστη.
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις