Δημοσιεύτηκε αθωωτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών υπέρ εντολέα μας. Με την τελευταία ανετράπη πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η οποία επέβαλε ποινή πενταετούς φυλακίσεως (μετατραπείσα σε χρηματική ποινή 20€/ημέρα) για το φερόμενο ως τελεσθέν αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο ύψους 5.000.000 ευρώ (αρ. 25 Ν. 1882/1990). Ειδικότερα, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι κατόπιν εισαγωγής του αρ. 469 ΠΚ (έναρξη ισχύος από 1.7.2019) από τον πίνακα χρεών που προσδιορίζει τις οφειλές του αδικήματος της μη καταβολής αφαιρούνται τα ποσά τα οποία προέρχονται από τα αδικήματα φοροδιαφυγής, έτσι όπως αυτά τυποποιούνται στο άρθρα 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), δίχως να παίζει ρόλο το ύψος του φερόμενου ως οφειλόμενου ποσού (αν είναι, δηλαδή, άνω των 50.000 €, όσον αφορά στον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας ή άνω των 100.000 €, όσον αφορά στο Φόρο Εισοδήματος). Στα αφαιρούμενα ποσά, δε, κατά την ίδια πάντα κρίση, περιλαμβάνονται και κάθε είδους επιβαρύνσεις που απορρέουν από τα αδικήματα φοροδιαφυγής, όπως είναι, κατ’ εξοχήν, τα οικεία διοικητικά πρόστιμα. Στην υπό κρίση υπόθεση, κατόπιν αφαίρεσης των οικείων ποσών η πράξη κατέστη ανέγκλητη, καθώς οι φερόμενες οφειλές έπεσαν, πλέον, κάτω του αξιόποινου ορίου των 100.000 € για το αδίκημα της μη καταβολής. Το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, μάλιστα, δεν έλαβε υπόψη τον τρόπο υπολογισμού έτσι όπως αυτός αποτυπώθηκε σε σχετικό έγγραφο της Δ.Ο.Υ. του φερόμενου οφειλέτη, το οποίο απεστάλη από την τελευταία στην οικεία εισαγγελία, κατόπιν σχετικής υποχρέωσής της. Στο εν λόγω έγγραφο η Δ.Ο.Υ. δεν αφαιρούσε από τον πίνακα χρεών ποσά επιβαρύνσεων (όπως τα πρόστιμα), ούτε ποσά που ο κύριος φόρος δεν ξεπερνούσε τα όριο των 50.000 € και 100.000 € για Φ.Π.Α. και εισόδημα αντίστοιχα, εμμένοντας, ως εκ τούτου, στην καταδίκη του οφειλέτη. Σημασία έχει δε ότι ακόμα και ο πρόσθετος φόρος του προϊσχύσαντος άρθρου 1 του ν. 2523/1997 κρίθηκε ως φόρος υπαγόμενος στα αδικήματα της φοροδιαφυγής και άρα μη υπολογιζόμενος για το αδίκημα του ν. 1882/1990.
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις