Εξεδόθη πρόσφατα η υπ’ αριθμ. 1992/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών υπέρ εντολέα μας. Με την τελευταία ανετράπη πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών για τα φερόμενα ως τελεσθέντα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης και της ψευδούς αναφοράς στις αρχές. Επισημαίνεται συνοπτικά ότι η ένδικη διαφορά εκκίνησε κατόπιν υποβολής επώνυμης καταγγελίας για φοροδιαφυγή σε βάρος του παριστάμενου για την υποστήριξη της κατηγορίας. Το Δικαστήριο έκρινε αθώα την κατηγορούμενη για τη ψευδή αναφορά στις αρχές καθώς η πράξη έχει, πλέον, καταστεί ανέγκλητη, ενώ κήρυξε απαράδεκτη την ασκηθείσα δίωξη για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης ελλείψει άσκησης εμπρόθεσμης έγκλησης. Ειδικότερα έγινε δεκτό ότι ο φερόμενος ως παθών από το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης είχε λάβει γνώση τόσο της φερόμενης αξιόποινης πράξης, όσο και του φερόμενου δράστη, ήδη, κατά το χρόνο λήψης αντιγράφου της ένδικης καταγγελίας από τη φορολογική αρχή προς άσκηση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Ως εκ τούτου, η τρίμηνη προθεσμία υποβολής της εγκλήσεως εκκίνησε από την ως άνω αληθή γνώση και όχι από την κοινοποίηση της έκθεσης μερικού επιτόπιου ελέγχου της Υπηρεσίας Ερευνών και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων (ως υποστήριξε ο εγκαλών), κοινοποίηση η οποία έλαβε χώρα σχεδόν έξι μήνες αργότερα.