Εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 223/2022 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά με βάση την οποία ακυρώθηκε διαταγή πληρωμής που επιδίκαζε απαίτηση περίπου 800.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων. Το ιδιαίτερο με την εν λόγω απόφαση είναι ότι η διαταγή πληρωμής ακυρώθηκε για ουσιαστικό λόγο και άρα κρίθηκε ότι η επίμαχη απαίτηση, της οποίας διαχείριση σήμερα έχει ένας Servicer (Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων) δεν υφίσταται. Το δικαστήριο δέχτηκε τον προβληθέντα λόγο ανακοπής σε σχέση με το ανώτατο όριο της οφειλής που εισάγει ο νόμος για τα πανωτόκια. Συγκεκριμένα έγινε δεκτό ότι συμβάσεις αλληλόχρεου λογαριασμού καταρτισθείσες πριν το 2004, υπάγονται στο νόμο για τα πανωτόκια (ν. 3259/2004) εφόσον έχουν καταγγελθεί και μετά το 2004. Επομένως, ισχύει το όριο του 3πλασιου της οφειλής και άρα για να εντοπίσουμε το ανώτατο όριο τυχόν απαίτησης τράπεζας προχωράμε στον εξής υπολογισμό: λαμβάνουμε ως βάση το ποσό της οφειλής κατά το χρόνο της τελευταίας εκταμίευσης και το πολλαπλασιάζουμε επί 3. Κατόπιν αφαιρούμε όσες καταβολές έχουν λάβει χώρα από την αρχή λειτουργίας του αλληλοχρέου και το αποτέλεσμα αποτελεί το ανώτατο όριο οφειλής που μπορεί να διεκδικήσει το πιστωτικό ίδρυμα. Ότι βρίσκεται παραπάνω από το ποσό αυτό διαγράφεται αυτοδικαίως.
Το κρίσιμο χωρίο της απόφασης έχει ως εξής: "Εξυπακούεται ότι ο πιο πάνω εκ του νόμου ανώτατος επιτρεπόμενος προσδιορισμός στο τριπλάσιο της οφειλής ισχύει για συμβάσεις πίστωσης που συνομολογήθηκαν πριν την ισχύ του νόμου (4.8.2004) και κατέστησαν ληξιπρόθεσμες μετά την ισχύ του, στην περίπτωση δε του αλληλοχρέου λογαριασμού, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του λογαριασμού και καταγγελίας της σύμβασης που έλαβε χώρα μετά την ισχύ του νόμου. [...] Και τούτο γιατί σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ως άνω μείζονα σκέψη, τραπεζικές πιστώσεις για τις οποίες τηρήθηκε αλληλόχρεος λογαριασμός που έκλεισε και καταγγέλθηκε μετά την ισχύ του άρθρου 39 του Ν. 3259/2004, όπως εν προκειμένω συνομολογούν οι διάδικοι, υπάγονται στην εκ του νόμου αναπροσαρμογή της οφειλής, έως το τριπλάσιο αυτής, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά την τελευταία εκταμίευση του λογαριασμού και μάλιστα άνευ προηγούμενης αίτησης της εκκαλούσας ανακόπτουσας οφειλέτιδας [...]. Οι συνολικές καταβολές που η ανακόπτουσα έκανε προς την καθής μέχρι το κλείσιμο των λογαριασμών, οι οποίες αποδεικνύονται από τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα αποσπάσματα των μηχανογραφικά τηρούμενων βιβλίων της, ως είχε συμφωνηθεί μεταξύ τους, ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 2.844.707,45 ευρώ, το οποίο υπερβαίνει κατά πολύ το τριπλάσιο της οφειλής της υπολογιζόμενη σύμφωνα με το άρθρο 39 του Ν. 3259/2004, το οποίο ανέρχεται στο ποσό των 1.038.892 ευρώ, που είναι και το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος της οφειλής της, σύμφωνα με τον ευεργετικό εκ του νόμου επανακαθορισμό".
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις