Εκδόθηκε στις 26.7.2022 προσωρινή διαταγή με την οποία απαγορεύεται σε εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις η εκτέλεση διαταγής πληρωμής που εκδόθηκε σε βάρος της εντολέως μας εταιρείας, για ποσό περίπου 550.000 ευρώ.
Κρίσιμο ήταν το γεγονός ότι λίγους μήνες νωρίτερα είχε συζητηθεί το κύριο ένδικο βοήθημα και εκκρεμούσε η έκδοση απόφασης, ενώ παράλληλα η εταιρεία διαχείρισης ήταν πλήρως εξασφαλισμένη, έχοντας εγγράψει προσημειώσεις υποθήκης επί ακινήτων της οφειλέτριας και των εγγυητών.
Επειδή η άσκηση και η συζήτηση της ανακοπής προς ακύρωση μιας διαταγής πληρωμής, δεν εμποδίζει την τράπεζα/εταιρεία διαχείρισης να προχωρήσει σε εκτέλεση, ο οφειλέτης μπορεί να προστατευτεί μόνον με την υποβολή αίτησης αναστολής και, σε πολύ επείγουσες περιπτώσεις, με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής.
Βασικός λόγος που προβλήθηκε στην αίτησή μας ήταν και η εσφαλμένη αναφορά της αιτίας στην εκδοθείσα διαταγή πληρωμής, καθώς είχε μεσολαβήσει μετατροπή της σύμβασης πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό σε δάνειο τοκοχρεωλυτικό, δηλαδή δάνειο με συγκεκριμένη διάρκεια, δήλη ημέρα καταβολής των δόσεων και αποπληρωτέο σε τοκοχρεωλυτικές δόσεις. Η σύμβαση τοκοχρεολυτικού δανείου είχε καταρτιστεί άτυπα, άνευ υπογραφής σχετικού συμβατικού εγγράφου. Η τράπεζα, στην αίτηση για την έκδοση της διαταγής πληρωμής, όμως, δεν είχε επικαλεστεί την ως άνω σύμβαση τοκοχρεολυτικού δανείου.
Αντίστοιχα σημαντικός ήταν και ο λόγος που αφορούσε στην καταχρηστικότητα της καταγγελίας από πλευράς της τράπεζας, καθώς η τράπεζα, παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών, δεν την ολοκλήρωσε ποτέ, ενώ σχετικό αίτημα του δανειολήπτη, το απέρριψε μονολεκτικά, χωρίς τεκμηρίωση και χωρίς υποβολής κάποιας αντιπρότασης.
(για περισσότερα βλ. εδώ)