Δημοσιεύτηκε η υπ' αριθμ. 1391/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία και απέρριψε αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων εκ μέρους αντιδίκου εντολέα μας βάσει του νέου νόμου περί σημάτων υπ' αριθμ. 4679/2020. Συγκεκριμένα κρίθηκε ότι η προγενέστερη χρήση διακριτικού τίτλου υπερισχύει της μεταγενέστερης κατάθεσης σήματος και ότι σε κάθε περίπτωση η ανοχή χρήσης στερεί τον αιτούντα από τη δυνατότητα επίκλησης κινδύνου, απαραίτητης προϋπόθεσης για τη λήψη των ασφαλιστικών μέτρων.
Επισημαίνεται, όπως σημειώθηκε και στο δικόγραφό μας, ότι η αρχή της χρονικής προτεραιότητας ισχύει ως τρόπος άρσης της σύγκρουσης μεταξύ όλων των κατηγοριών διακριτικών γνωρισμάτων, ανεξάρτητα δηλαδή αν πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ διακριτικών γνωρισμάτων επιχείρησης μεταξύ τους, ή μεταξύ αυτών και διακριτικών γνωρισμάτων εμπορευμάτων ή υπηρεσιών, αλλά και ανεξάρτητα αν πρόκειται για διακριτικά γνωρίσματα που αποκτήθηκαν κατά το ουσιαστικό ή το τυπικό σύστημα, και τούτο διότι όλα τα διακριτικά γνωρίσματα είναι ισότιμα. Έτσι, εκείνος που πρώτος απέκτησε διακριτικό γνώρισμα επιχείρησης, δηλαδή διακριτικό γνώρισμα του ουσιαστικού συστήματος, προστατεύεται με τις προϋποθέσεις του νόμου κατά εκείνου που έχει κατοχυρώσει μεταγενέστερα ίδια ή παρεμφερή ένδειξη ως σήμα. Μάλιστα είναι ενδεικτικό ότι το ίδιο ισχύει, δηλαδή υπερισχύει το προγενέστερο δικαίωμα επί διακριτικού γνωρίσματος του ουσιαστικού συστήματος, ακόμα και αν το μεταγενεστέρως καταχωρισθέν σήμα έχει καταστεί σήμα φήμης. Καθίσταται έτσι προφανής η απαρέγκλιτη υιοθέτηση της αρχής της χρονικής προτεραιότητας από πλευράς νομοθέτη. Εξάλλου, αναφορικά με τη σύγκρουση διακριτικού γνωρίσματος και σήματος, λεκτέα τα ακόλουθα: το μεν σήμα έχει προτεραιότητα από την καταχώρισή του, αναδρομικά από την κατάθεση της δήλωσης, το δε διακριτικό γνώρισμα από το ουσιαστικό γεγονός της καθιερώσεως τους στις συναλλαγές. Τέλος, η χρονική προτεραιότητα ενός σήματος ή ενός διακριτικού σημείου ενεργεί και υπέρ του αποκτώντος, διότι το αποκτά με το ίδιο περιεχόμενο και βάρη. Χαρακτηριστικό είναι το χωρίο από τη μονογραφία του Φουντεδάκη, Η σύγκρουση των διακριτικών γνωρισμάτων, 2003, σελ. 67: «Γίνεται δεκτό σχετικά ότι ο διάδοχος αποκτά το δικαίωμα υπό τους ίδιους όρους που το είχε και ο δικαιοπάροχός του και υπεισέρχεται στην ακριβή νομική θέση του τελευταίου˙ με άλλα λόγια δεν πρόκειται για νέο δικαίωμα (και αντίστοιχα για νέο διακριτικό γνώρισμα) αλλά για συνέχεια τους δικαιώματος του δικαιοπαρόχου με αυτονόητη συνέπεια να διατηρείται η αρχική χρονική προτεραιότητα και να ισχύει και υπέρ του νέου δικαιούχου».
(για περισσότερα βλ. εδώ)
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις