Δημοσιεύθηκε η υπ’ αριθμ. 1869/2023 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή η ανακοπή μας και ακυρώθηκε διαταγή πληρωμής που είχε εκδοθεί για ποσό περίπου 425.000 ευρώ. Με την ως άνω απόφαση έγιναν δεκτοί περισσότεροι του ενός λόγοι ανακοπής, που αφορούσαν στην έλλειψη έγγραφης απόδειξης της απαίτησης της τράπεζας.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο δέχθηκε, καταρχάς, ότι στη σύμβαση που είχε υπογραφεί μεταξύ της δανειολήπτριας εταιρείας και του πιστωτικού ιδρύματος δεν υπήρχε όρος περί αναγωγής των εμπορικών βιβλίων της τράπεζας σε νόμιμο αποδεικτικό μέσο που να στηρίζει την έκδοση διαταγής πληρωμής (εξέλιπε δηλαδή η απαραίτητη δικονομική συμφωνία).
Επιπλέον, το δικαστήριο δέχθηκε ότι, ακόμη και να υπήρχε η ως άνω δικονομική συμφωνία, και πάλι θα έπρεπε να ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής, διότι τα αποσπάσματα των εμπορικών βιβλίων που προσκόμισε η τράπεζα προς έκδοση της διαταγής πληρωμής δεν κάλυπταν όλο το χρονικό διάστημα από την εκταμίευση του δανείου έως την καταγγελία του, αλλά ένα μέρος του διαστήματος αυτού. Δεν αποδεικνυόταν, συνεπώς, εγγράφως η απαίτηση της τράπεζας, όπως απαιτείται στη διαδικασία της διαταγής πληρωμής.
Η απόφαση, ειδικότερα, έκρινε τα εξής: «[…] δεν αναφέρεται ότι συμφωνήθηκε το οφειλόμενο ποσό να αποδεικνύεται από το απόσπασμα των εμπορικών βιβλίων της τράπεζας. Περαιτέρω, από το κείμενο της σύμβασης αποδεικνύεται ότι δεν περιελήφθη σε αυτήν η δικονομικού χαρακτήρα συμφωνία μεταξύ των συμβληθέντων μερών που θα ανήγαγε τα αποσπάσματα των μηχανικών τηρούμενων εμπορικών βιβλίων της τράπεζας, στα οποία αποτυπώνεται η κίνηση του λογαριασμού, σε αποδεικτικό μέσο υπέρ της εκδότριάς τους, και, συνεπώς, τα προσκομισθέντα και ληφθέντα υπόψη για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής αποσπάσματα στερούνται ως ιδιωτικά έγγραφα αποδεικτικής δύναμης έναντι τρίτων […]». Δεν παρατίθεται, όμως, η κίνηση του τηρηθέντος προς εξυπηρέτηση της σύμβασης λογαριασμού για το χρονικό διάστημα από την υπογραφή της σύμβασης, στις 06.02.2012 έως 22.06.2013. Πλέον, ειδικότερα, ούτε παρατίθεται στο προσκομισθέν απόσπασμα η κίνηση για το παραπάνω χρονικό διάστημα, ούτε προσκομίστηκε απόσπασμα από τον λογαριασμό που τηρούσε για το εν λόγω χρονικό διάστημα η δανείστρια τράπεζα. Επομένως, από το ανωτέρω απόσπασμα δεν προκύπτει η πλήρης κίνηση του λογαριασμού, που τηρήθηκε για την εξυπηρέτηση της σύμβασης δανείου […]».
(για περισσότερα βλ. εδώ)
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις