Πρόσφατα εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 256/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), η οποία έκανε δεκτή αίτηση αναστολής εκτελεστότητας που είχαν ασκήσει οι εντολείς μας στο πλαίσιο ανακοπής προς ακύρωση διαταγής πληρωμής.
Ειδικότερα, το Μονομελές Πρωτοδικείο ανέστειλε την εκτελεστότητα της επίμαχης διαταγής πληρωμής αφού πιθανολόγησε τη βασιμότητα του τυπικού λόγου αυτής περί έλλειψης έγγραφης απόδειξης της ύπαρξης και του ύψους της φερόμενης απαίτησης, προβαίνοντας στις εξής παραδοχές: "[…] πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ ης για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής και προκειμένου για την απόδειξη της ένδικης απαίτησης προσκόμισε σε φωτοαντίγραφα την από 23.07.2007 σύμβαση πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, την από 13.12.2007 σύμβαση εγγυήσεως, την από 14.12.2007 πρόσθετη πράξη, την από 23.07.2007 πρόσθετη πράξη αυξήσεως μετά της επιστολής αυτής και της δήλωσης εγγυητή και την από 14.06.2013 πρόσθετη πράξη μετά του παραρτήματος αυτής, που σύναψε η ως άνω εταιρεία και οι αιτούντες με την τράπεζα με την επωνυμία ……… . Ωστόσο, το προσκομισθέν φωτοαντίγραφο της από 23.07.2007 σύμβασης πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό δεν φέρει επικύρωση από δικηγόρο, χωρίς να αρκεί η επικύρωση που φέρει το προσκομισθέν φωτοαντίγραφο της από 23.07.2007 πρόσθετης πράξης και των όρων λειτουργίας της από 23.07.2007 σύμβασης πίστωσης, που αποτελεί ξεχωριστό έγγραφο. Ομοίως, προσκομίστηκε σε απλό αντίγραφο η από 14.12.2007 πρόσθετη πράξη αυξήσεως στην από 23.07.2007 σύμβαση πίστωσης, χωρίς η υπάρχουσα επικύρωση από δικηγόρο στην από 14.12.2007 επιστολή που ακολουθεί την ανωτέρω πρόσθετη πράξη να καλύπτει και το περιεχόμενο της από 14.12.2007 πρόσθετης πράξης, αφού η επιστολή αυτή αποτελεί αυτοτελές έγγραφο. Ενώ, επίσης προσκομίστηκε σε απλό και όχι επικυρωμένο αντίγραφο η από 14.06.2013 η από 14.06.2013 πρόσθετη πράξη στη σύμβαση πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, χωρίς η επικύρωση από δικηγόρο που υπάρχει στο συρραμμένο σε αυτήν «Παράρτημα στην από 14.06.2013 πρόσθετη πράξη της συμβάσεως πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό» να καλύπτει τη σχετική έλλειψη επικύρωσης της παραπάνω πρόσθετης πράξης, αφού τα έγγραφα και τα αυτά είναι διαφορετικά, χωρίς οι σελίδες τους να έχουν ενιαία αρίθμηση. Συνεπώς, τα συγκεκριμένα φωτοαντίγραφα, που προσκόμισε η καθ’ ης προς απόδειξη της απαίτησής της, πιθανολογείται ότι δεν έχουν συνταχθεί με τους νόμιμους τύπους και, επομένως, δεν υπάρχει έγγραφη απόδειξη της απαίτησής της καθ’ ης […]".
Όπως έχουμε αναφέρει και σε σχετικό μας άρθρο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 623 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ), διαταγή πληρωμής μπορεί εκδοθεί εφόσον, μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, η απαίτηση και το οφειλόμενο ποσό αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο. Ως έγγραφο νοείται καταρχήν από τη διάταξη το πρωτότυπο έγγραφο, ήτοι αυτό που φέρει την ιδιόχειρη υπογραφή (εν προκειμένω) του δανειολήπτη. Σύμφωνα, ωστόσο με τη διάταξη του άρθρου 449 παρ. 2 του ΚΠολΔ: «Φωτογραφίες ή φωτοτυπίες εγγράφων έχουν αποδεικτική δύναμη ίση με το πρωτότυπο, εφόσον η ακρίβειά τους βεβαιώνεται από πρόσωπο που είναι κατά το νόμο αρμόδιο να εκδίδει αντίγραφα». Συνεπώς, η απαίτηση και το οφειλόμενο ποσό πρέπει να αποδεικνύεται από έγγραφο που προσκομίζεται σε πρωτότυπο ή επικυρωμένο αντίγραφο. Σε περίπτωση που ο δανειστής προσκομίσει προς έκδοση της διαταγής πληρωμής κάποιο εκ των εγγράφων (λ.χ. την αρχική σύμβαση δανείου) σε απλό αντίγραφο, τότε η διαταγή πληρωμής ακυρώνεται κατόπιν ανακοπής λόγω έλλειψης έγγραφης απόδειξης της απαίτησης.
(για περισσότερα βλ. εδώ)
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις