Δημοσιεύτηκε πρόσφατα αθωωτική απόφαση υπέρ εντολέα μας από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η οποία απήλλαξε το φερόμενο ως οφειλέτη για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (αρ. 25 ν.1882/1990) ύψους περίπου 400.000 €, το οποίο φέρεται να δημιουργήθηκε από τον τελευταίο με την ιδιότητά του ως διαχειριστή Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας. Ειδικότερα, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι, κατόπιν εισαγωγής του αρ. 469 ΠΚ (έναρξη ισχύος από 1.7.2019), από τον πίνακα χρεών που προσδιορίζει τις οφειλές του αδικήματος της μη καταβολής αφαιρούνται τα ποσά τα οποία προέρχονται από τα αδικήματα φοροδιαφυγής, έτσι όπως αυτά τυποποιούνται στο άρθρα 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), και μάλιστα στα εν λόγω αδικήματα εμπίπτει και η μη απόδοση ΦΠΑ (αρ. 66 παρ. 1 εδ. β’ ΚΦΔ), ανεξαρτήτως ποσού. Επρόκειτο για οφειλή η οποία αποτυπωνόταν στον οικείο πίνακα με την αιτιολογία «Χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ μέσω Internet». Μάλιστα το ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι κρίθηκαν ως αφαιρούμενα από τον πίνακα χρεών και τα ποσά που δεν καταβλήθηκαν μεν, είχαν, όμως, ορθώς δηλωθεί στις περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ. Στην υπό κρίση υπόθεση, κατόπιν αφαίρεσης των οικείων ποσών η πράξη κατέστη ανέγκλητη, καθώς οι φερόμενες οφειλές έπεσαν, πλέον, κάτω του αξιόποινου ορίου των 100.000 € για το αδίκημα της μη καταβολής. Το Δικαστήριο, μάλιστα, δεν έλαβε υπόψη σχετικό έγγραφο της Δ.Ο.Υ. του φερόμενου οφειλέτη, το οποίο απεστάλη από την τελευταία στην οικεία εισαγγελία και εσφαλμένα όριζε ότι ουδέν εκ των αναφερόμενων στον πίνακα χρεών ποσών προέρχεται από αδίκημα φοροδιαφυγής (για περισσότερα σε σχέση με το εν λόγω αδίκημα και τον εν λόγω ισχυρισμό βλ. εδώ).