Εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 67/2023 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών με την οποία ανεστάλη ο πλειστηριασμός ακινήτου το οποίο χρησιμοποιείτο για στέγαση εμπορικής επιχείρησης. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο πιθανολόγησε τη βασιμότητα της έφεσης που ασκήθηκε από την εντολέα μας σε βάρος της πρωτοβάθμιας απόφασης η οποία, εσφαλμένως, απέρριψε την ανακοπή της κατά της εκτελεστικής διαδικασίας και, ως εκ τούτου, αποδέχθηκε την αίτηση αναστολής στο πλαίσιο του νέου άρθρου 938 παρ. 2 ΚΠολΔ. Παρά την εκπρόθεσμη, δε, υποβολή της σχετικής αίτησης, η τελευταία κατατέθηκε τέσσερις (4) μόλις εργάσιμες ημέρες πριν την ημέρα διεξαγωγής του πλειστηριασμού και όχι πέντε (5) εργάσιμες, ως απαιτεί ο νόμος στο άρθρο 938 παρ. 3 ΚΠολΔ, η ίδια κρίθηκε παραδεκτή. Ειδικότερα, υποβλήθηκε από κοινού με το δικόγραφο της έφεσης – αίτησης αναστολής και έγινε δεκτό αίτημα επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση (κατ’ άρθρο 152 ΚΠολΔ) με το οποίο ζητήθηκε, επί της ουσίας, η σύντμηση της προπαρασκευαστικής προθεσμίας άσκησης του ενδίκου βοηθήματος της αναστολής λόγω ανωτέρας βίας τήρησης της εκ του νόμου προθεσμίας. Τούτο διότι η πρωτοβάθμια και μετέπειτα προσβαλλόμενη με έφεση απόφαση εξεδόθη μόλις τέσσερις (4) εργάσιμες ημέρες πριν τον πλειστηριασμό, και εκ των πραγμάτων, ήταν αδύνατη η τήρηση της πενθήμερης προθεσμίας για την υποβολή της αίτησης αναστολής στο Εφετείο. Στην πράξη συμβαίνει πολύ συχνά οι αποφάσεις επί των ανακοπών κατά της εκτέλεσης να εκδίδονται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή καταλείποντας εξαιρετικά περιορισμένα περιθώρια δικονομικής αντίδρασης των φερόμενων οφειλετών στην περίπτωση απόρριψης της οικείας ανακοπής τους. Αυτή η πρακτική απαιτεί πλήρη εγρήγορση του φερόμενου οφειλέτη δεδομένης και της αυστηρότητας της νομολογίας που απαιτεί να προβαίνει ο τελευταίος σε άσκηση της επίμαχης αίτησης αναστολής ακόμη και την ίδια ημέρα έκδοσης της πρωτοβάθμιας απόφασης, αν αυτή είναι η τελευταία ημέρα για την εμπρόθεσμη άσκηση του ενδίκου βοηθήματος.
Ο λόγος που πιθανολογήθηκε από το Εφετείο ως βάσιμος ήταν η ανυπαρξία της επίδοσης της κατασχετήριας έκθεσης. Ειδικότερα, η οφειλέτιδα είχε γνωστοποιήσει στην πιστώτρια εταιρεία ότι έχει μεταβληθεί η κατοικία της, παρόλ' αυτά η τελευταία επέδωσε την κατασχετήρια έκθεση στην παλαιά της κατοικία. Όπως έχουμε γράψει κι εδώ, κρίθηκε πρόσφατα και με την ΑΠ 936/2020 το εξής: "Με ανυπαρξία επιδόσεως περιλήψεως της κατασχετήριας εκθέσεως ακινήτου εξομοιώνεται και η επίδοσή της σε κατοικία διαφορετική από την πραγματική κατοικία αυτού που αφορά ή επίδοση, αφού εξ αιτίας της εσφαλμένης αυτής επιδόσεως αυτός έχει άγνοια του επισπευδομένου πλειστηριασμού και μπορεί, αν διενεργηθεί, να τον προσβάλει, χωρίς άλλο, ως άκυρο μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 παρ.1γ ΚΠολΔ, με ανακοπή στην οποία θα επικαλείται για το παραδεκτό της ότι ο επισπεύδων την εκτέλεση γνώριζε την πραγματική κατοικία του ή ότι ο ίδιος είχε έγκαιρα γνωστοποιήσει σ` αυτόν την τυχόν μεταβολή της (ΟλΑΠ 3/2007, ΑΠ 477/2019, ΑΠ 1869/2017, ΑΠ 1081/2014, ΑΠ 8/2011)".
Σημαντικό, τέλος, είναι να τονιστεί και το εξής: η αίτηση αναστολής για να γίνει δεκτή ενώπιον του Εφετείου, θα πρέπει το τελευταίο να δεχτεί ανεπανόρθωτη βλάβη του αιτούντος. Τούτο πιθανολογείται συνήθως στις περιπτώσεις που ο πλειστηριασμός επισπεύδεται για ακίνητο το οποίο χρησιμοποιείται ως πρώτη κατοικία του οφειλέτη. Ωστόσο, έχει γίνει δεκτό νομολογιακά, ότι ανεπανόρθωτη βλάβη υφίσταται και ο οφειλέτης ο οποίος κινδυνεύει να απωλέσει ακίνητο προσοδοφόρο από το οποίο αντλεί το εισόδημα για να καλύπτει ρυθμίσεις έναντι τρίτων πιστωτών. Στην επίδικη περίπτωση όντως έγινε δεκτό τούτο με το εξής σκεπτικό: "Περαιτέρω πιθανολογείται, επίσης, ότι η εξακολούθηση της αναγκαστικής εκτέλεσης θα επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη στην αιτούσα, αφού το ένδικο μέσο είναι προσοδοφόρο (εκμισθωμένο από την αιτούσα αντί μηνιαίου μισθώματος .....€/μήνα) με την πρόσοδο δε η αιτούσα ήδη εκπληρώνει ρυθμισμένες οφειλές της προς την ΑΑΔΕ και τον ΕΦΚΑ, ενώ παράλληλα μπορεί να προβεί και σε σχετική ρύθμιση με την καθής, προκειμένου να εξοφλήσει σταδιακά την οφειλή της προς την καθής".