Δημοσιεύτηκε η υπ’ αριθμ. 2437/2023 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε διαταγή πληρωμής, ποσού περίπου 700.000€, δυνάμει της οποίας επισπευδόταν πλειστηριασμός σε ακίνητο του οφειλέτη.
Με την απόφαση, έγινε δεκτός λόγος ανακοπής που αφορούσε σε διαδικαστικές πλημμέλειες της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής και, συγκεκριμένη, στην μη τήρηση των προϋποθέσεων έγγραφης απόδειξης της απαίτησης για την οποία αυτή εκδόθηκε.
Ειδικότερα, για την απόδειξη της ύπαρξης και του ύψους της απαίτησης του αντίδικου πιστωτικού ιδρύματος, προσκομίστηκε έγγραφο στο οποίο αποτυπωνόταν η κίνηση ενός εκ των λογαριασμών εξυπηρέτησης της ένδικης πίστωσης. Το συγκεκριμένο έγγραφο έφερε βεβαίωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της αιτηθείσας την έκδοση της διαταγής πληρωμής ότι επικυρώνεται ως «ακριβές αντίγραφο πρωτότυπου αποσπάσματος, το οποίο εξήχθη με εκτύπωση νομίμως από τα ηλεκτρονικά τηρούμενα εμπορικά βιβλία» της δανείστριας τράπεζας. Ωστόσο, ελλείψει βεβαίωσης των αρμοδίων υπαλλήλων της τελευταίας περί της γνησιότητάς της εκτύπωσής του, το δικαστήριο έκρινε ότι το εν λόγω έγγραφο δεν έφερε τον χαρακτήρα εγγράφου, κατά την έννοια της αποδεικτικής συμφωνίας που συμπεριλήφθηκε στην επίμαχη δανειακή σύμβαση και, άρα, δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς απόδειξη της απαίτησης έναντι του οφειλέτη στο πλαίσιο έκδοσης διαταγής πληρωμής. Κατά τις κρίσιμες σκέψεις της απόφασης: «… το προαναφερόμενο σχετικό … που προσκομίστηκε από την αιτούσα … δεν αποτελεί αντίγραφο εκ του πρωτοτύπου αποσπάσματος εξαγμένο από τα τηρούμενα ηλεκτρονικά εμπορικά βιβλία της, εφόσον αυτό δεν φέρει τη βεβαίωση των αρμόδιων υπαλλήλων της περί της γνησιότητας της εκτύπωσης του, ώστε το σχετικό αυτό να εξομοιώνεται με έγγραφο κατά τον όρο … της ένδικης σύμβασης και αντίγραφό του, επικυρωμένο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, να δύναται να προσκομισθεί για την έγγραφη απόδειξη της επιδικαζόμενης απαίτησης. Η μόνη βεβαίωση που περιέχεται στο σχετικό … που αποτελεί αυτοτελές αποδεικτικό στοιχείο από τα λοιπά αντίγραφα κίνησης των λογαριασμών εξυπηρέτησης της ένδικης σύμβασης που προσκομίστηκαν είναι αυτή της επικύρωσης του ακριβούς αντιγράφου εκ του πρωτοτύπου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αιτούσας … χωρίς να περιλαμβάνεται στο επικυρωθέν αντίγραφο και η βεβαίωση των αρμόδιων υπαλλήλων της περί της γνησιότητας της εκτύπωσης του αποσπάσματος, ώστε αυτό να δύναται κατά τη συμφωνία που περιέχεται στη σύμβαση να εξομοιωθεί με έγγραφο». Τη δε αυτοτέλεια του εν λόγω εγγράφου σε σχέση με τα λοιπά προσκομιζόμενα αντίγραφα κίνησης λογαριασμών εξυπηρέτησης στήριξε το δικαστήριο στη «διακριτή αρίθμησή του κατά την έκδοση της ανακοπτόμενης που συνεπάγεται διακριτή επίκληση και προσκόμισή του, αλλά και από το ότι αφορά διαφορετικό λογαριασμό εξυπηρέτησης σε σχέση με τα λοιπά αντίγραφα κίνησης που προσκομίστηκαν, ως σχετικό …, για την κίνηση του με αριθμ. … λογαριασμού» και ακύρωσε, τελικώς, την διαταγή πληρωμής, αφού «το προαναφερόμενο σχετικό … δεν αποτελεί απόσπασμα εκ των εμπορικών βιβλίων της αιτούσας τράπεζας, ώστε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της να μπορεί να επικυρώσει το ακριβές αντίγραφό του».
(για περισσότερα για λόγους ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής εκ μέρους πιστωτικών ιδρυμάτων βλ. εδώ)
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις