Σεπτέμβριος 2023

Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών περί Μη Δέσμευσης Πιστωτών από Επικυρωθείσα Συμφωνία Εξυγίανσης

Εξεδόθη πρόσφατα η υπ΄ αριθμ. 5052/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Με την τελευταία κρίθηκε ότι, η εντολέας μας εταιρεία που δραστηριοποιείται στο χώρο της ενέργειας, δικαιούται να διεκδικεί τις ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις της έναντι της αντισυμβαλλόμενης της και τελούσας υπό διαδικασία εξυγίανσης, ανώνυμης εταιρείας. Τούτο καθώς οι επίμαχες απαιτήσεις γεννήθηκαν μετά την έκδοση της απόφασης επικύρωσης της εξυγιαντικής συμφωνίας {σε συμμόρφωση και με τα ειδικώς οριζόμενα στο αρ. 106γ του προϊσχύοντος ΠτΚ και στο ισχύον αρ. 60 παρ. 2 ν. 4738/2020 κατά το οποίο: «Δεν δεσμεύονται (ενν. από τη συμφωνία εξυγίανσης) πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων γεννήθηκαν μετά την έκδοση της απόφασης που επικυρώνει τη συμφωνία εξυγίανσης»}. Κατά την απόφαση, δε, μία τέτοια διεκδίκηση ουδόλως δύναται να χαρακτηριστεί καταχρηστική, κατά τις αιτιάσεις της οφειλέτριας εταιρείας (το επίμαχο χωρίο της απόφασης έχει επί λέξει: «Υπό την ανωτέρω έννοια η συμπεριφορά της καθ΄ ης δε δύναται να χαρακτηριστεί καταχρηστική καθώς τα δικαιώματα που ασκεί είναι σύμφωνα με το νόμο και τη σύμβαση που διέπει τα μέρη, απορριπτόμενου του σχετικού ισχυρισμού της αιτούσας»). Κρίθηκε, περαιτέρω, ότι η εντολέας μας δικαιούται να διακόψει την παροχή ηλεκτροδότησης προς την οφειλέτρια - υπό εξυγίανση εταιρεία, στην περίπτωση που η τελευταία α) δεν καταβάλει τις τρέχουσες - συμβατικές της οφειλές (από την έκδοση της απόφασης και έπειτα) καθώς και β) δεν καταβάλει εντός οριζόμενων μηναίων δόσεων το ποσό  του συνόλου της ληξιπρόθεσμης οφειλής της, ύψους 250.000 € περίπου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αιτούσα και τελούσα υπό εξυγίανση εταιρεία, επί της ουσίας, αιτούταν τη συνέχιση του συμβατικού δεσμού με την εντολέα μας εταιρεία και, ως εκ τούτου, τη συνέχιση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, επικαλούμενη την αδυναμία ικανοποίησης των υπό κρίση οφειλών και τον κίνδυνο παύσης της δραστηριότητας της (και, ως εκ τούτου, διακινδύνευσης της διαδικασίας εξυγίανσης), αρνούμενη, παράλληλα, το δικαίωμα της εντολέως μας προς διακοπή των υπηρεσιών τροφοδότησης. Το δικαστήριο, προβαίνοντας σε συγκερασμό των κρινόμενων συμφερόντων, παρείχε, μεν, στην αιτούσα την επιδιωκόμενη προστασία (συνέχιση παροχής υπηρεσιών ρεύματος), αναγνώρισε, όμως, και το μεγάλο οικονομικό κίνδυνο της εντολέως μας από τη μη είσπραξη της επίμαχης απαίτησης συνεκτιμώντας, προφανώς, και την, κατά τεκμήριο, βιωσιμότητα των τελούμενων υπό εξυγίανση επιχειρήσεων. Ενδιαφέρον έχει το κάτωθι χωρίο της εν λόγω απόφασης: "Για τον συγκερασμό συνεπώς των αντιτιθέμενων συμφερόντων κρίνεται ότι αφενός η πρώτη καθ' ής δεν πρέπει να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, αφετέρου η αιτούσα πρέπει να είναι κατά το δυνατόν συνεπής, λαμβάνοντας υπόψη τους οικονομικούς κινδύνους που αυτό συνεπάγεται έναντι της πρώτης καθής".