Εξεδόθη πρόσφατα η υπ’ αριθμ. 5987/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Η τελευταία έκανε δεκτή αίτηση προσωρινής ρύθμισης κατάστασης του εντολέα μας με ειδικότερο αίτημα την προσωρινή απαγόρευση διάθεσης, εμπορίας, διαφήμισης και εν γένει προώθησης απομιμητικών τσαντών που διένεμε αλλοδαπή εταιρία στην ελληνική αγορά μέσω ημεδαπής εταιρίας. Ως εκ τούτου, στο μέτρο που αμφότερες προσέβαλλαν τα δικαιώματά του εντολέως μας επί των καταχωρισμένων κοινοτικών σχεδίων του, η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στράφηκε και κατά των δύο. Η εν λόγω αίτηση ασφαλιστικών μέτρων είχε θεμελιωθεί τόσο στις διατάξεις του δικαίου των βιομηχανικών σχεδίων ως κύρια βάση όσο και στις διατάξεις του αθέμιτου ανταγωνισμού ως επικουρική βάση. Σημειωτεόν, δε, ότι η αντίδικος αλλοδαπή εταιρία είχε ασκήσει προς της συζήτησης της επίμαχης αίτησης ασφαλιστικών μέτρων αιτήσεις ακύρωσης των καταχωρισμένων κοινοτικών σχεδίων, οι οποίες εκκρεμούν ενώπιον του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ε.Ε. Αναφορικά με τη κύρια νομική βάση της αίτησης, την ερειδόμενη στις διατάξεις του Κανονισμού 6/2002, ήτοι του ενωσιακού νομοθετήματος που ρυθμίζει μεταξύ άλλων την κτήση και την προστασία των δικαιωμάτων επί κοινοτικών βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων, η εν λόγω απόφαση έκρινε τα εξής: «Κατά συνέπεια και εφόσον δεν έχει κριθεί η βασιμότητα των σχετικών αιτήσεων, ο αιτών έχει δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης τους, καθώς και δικαίωμα να απαγορεύει σε οποιονδήποτε τρίτο τη χρήση, υπό την έννοια ιδίως της κατασκευής, προσφοράς, διάθεσης στην αγορά, εισαγωγής, εξαγωγής, χρήσης προϊόντος στο οποίο είναι ενσωματωμένο ή εφαρμόζεται το σχέδιο ή υπόδειγμα, καθώς και αποθεματοποίησης του προϊόντος για τους σκοπούς αυτούς. Η εν λόγω τσάντα ... της επιχείρησης του αιτούντος μέσω συντονισμένης διαφήμισης και εν γένει προωθητικών ενεργειών έχει οδηγήσει στην καθιέρωση του προϊόντος και οι πωλήσεις παρουσιάζουν ανοδική πορεία.[…]. Έτσι από τα παραπάνω πιθανολογείται ότι οι τσάντες αυτές (ενν. της αντιδίκου εταιρείας) αποτελούν απομιμητικά προϊόντα των ως άνω προϊόντων του αιτούντος, καθώς έχουν το ίδιο ακριβώς σχήμα και παρεμφερείς διαστάσεις με αυτά, φέρουν τα ίδια εξωτερικά γνωρίσματα και υιοθετούν τον εν γένει σχεδιασμό των προϊόντων της αιτούσας. Με τη συμπεριφορά τους αυτή οι καθ’ ων η αίτηση προσβάλουν τα δικαιώματα της αιτούσας επί των προαναφερόμενων σχεδίων-υποδειγμάτων […], εκμεταλλευόμενοι χωρίς να έχουν προς τούτο δικαίωμα, την αισθητική απήχηση αυτών προς το καταναλωτικό κοινό, προκειμένου να προωθήσουν την πώληση των προϊόντων, τα οποία οι ίδιοι εμπορεύονταν».
Οι αντίδικοι αμυνόμενοι κατά της αιτήσεως του εντολέα μας προέβαλαν την ένσταση ακυρότητας των καταχωρισμένων κοινοτικών του σχεδίων λόγω έλλειψης νεωτερισμού και ατομικού χαρακτήρα, τον οποίο το δικαστήριο απέρριψε ως ουσία αβάσιμο αναπτύσσοντας το εξής σκεπτικό: «Ο ισχυρισμός, δε, των καθ’ ων η αίτηση περί ακυρότητας των επίδικων καταχωρημένων σχεδίων λόγω έλλειψης νεωτερισμού και ατομικού χαρακτήρα πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος, διότι εκ των ενσωματωμένων στο σημείωμα των καθ’ ων η αίτηση απεικονίσεων τσαντών, που ήταν απαραίτητη για το ορισμένο του ισχυρισμού τους (ΠολΠρωτΑθ 4075/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), δεν πιθανολογείται ότι επιβεβαιώνουν την έλλειψη του νεωτερισμού, καθόσον το δεύτερο και το τρίτο φέρονται ως μεταγενέστερα του έτους 2017, οπότε και καταχωρήθηκε κοινοτικά το πρώτο βασικό σχέδιο, ενώ ως προς το πρώτο ενόψει της απουσίας λωρίδας που εκκινεί από την μπροστινή πλευρά των τσαντών και καταλήγει, όταν η τσάντα έχει κλείσει στην μπροστινή πλευρά δεν αναιρείται ο ατομικός χαρακτήρας των σχεδίων του αιτούντος, καθόσον η συνολική εντύπωση που προκαλείται στον ενημερωμένο καταναλωτή διαφέρει από αυτήν του σχεδίου του αιτούντος».
Τέλος, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την εν λόγω απόφασή του, έκανε δεκτή και την επικουρική βάση της αίτησης που θεμελιωνόταν στις διατάξεις του αθέμιτου ανταγωνισμού προβαίνοντας στις εξής παραδοχές: «Παράλληλα, η συμπεριφορά αυτή των καθ’ ων συνιστά και πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος του αιτούντος, καθόσον, τα προϊόντα τα οποία εμπορεύονταν αυτοί και τα οποία ήταν όμοια των προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο της εμπορικής δραστηριότητας του αντιδίκου του, λόγω της απόλυτης σχεδόν εξωτερικής τους ταύτισης με τα τελευταία εξαιτίας της υιοθέτησης των χαρακτηριστικών τους που έχουν καταστεί ιδιαίτερα διακριτικά τους γνωρίσματα, μπορούσαν να προκαλέσουν σύγχυση στο μέσο καταναλωτή περί της προέλευσης αυτών. Εκ των ανωτέρω πιθανολογείται ότι ο αιτών διατηρεί κατά των καθ’ ων αξιώσεις προστασίας εκ των προαναφερόμενων κοινοτικά καταχωρισμένων σχεδίων – υποδειγμάτων του τόσο κατά τις διατάξεις του ανωτέρου Κανονισμού όσο και του ν. 146/1914 περί αθέμιτου ανταγωνισμού».
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις