Εξεδόθη πρόσφατα απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία αθωώθηκε επί της ουσίας εντολέας μας – νόμιμος εκπρόσωπος ανώνυμης εταιρείας για το αδίκημα της φοροδιαφυγής, κατόπιν φερόμενης αποδοχής εικονικών φορολογικών στοιχείων (αρ. 66 παρ. 5 και 67 προγενέστερου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας).
Το δικαστήριο απεδέχθη τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου α) περί υπαρκτού των επίμαχων συναλλαγών και β) περί έλλειψης δόλου – κινήτρου για την τέλεση της επίμαχης πράξης από το νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας. Πιο συγκεκριμένα, το δικαστήριο δέχθηκε ότι οι συναλλαγές ήταν υπαρκτές δεδομένου ότι είχε λάβει χώρα διατραπεζική εξόφληση των επίμαχων φερόμενων ως εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και ότι υφίστατο αιτιολογία στα επίμαχα παραστατικά ανταποκρινόμενη στις παρεχόμενες υπηρεσίες (εν προκειμένω υπηρεσίες διαφήμισης).
Ως προς το δόλο, δε, του δράστη το Δικαστήριο δέχθηκε ότι ουδέν κίνητρο είχε ο νόμιμος εκπρόσωπος της επίμαχης εταιρείας να προβεί στην αποδοχή των οικείων φορολογικών στοιχείων μικρού σχετικά ύψους, καθότι η εταιρεία κατά την επίμαχη ελεγχόμενη χρήση είχε μεγάλο κύκλο εργασιών, σχεδόν 19.000.000€, και είχε προβεί σε δαπάνες ύψους 16.000.000€, δεχόμενο, επί της ουσίας, ότι η ωφέλεια της εταιρείας από την επίμαχη αποδοχή εικονικών φορολογικών στοιχείων θα ήταν σχεδόν μηδαμινή, καθότι θα αντιστοιχούσε σε σχεδόν 1ο/οο των συνολικών δαπανών της επιχείρησης.